BLOG_Theory Of Constraints
Theory of Constraints (TOC) is een kernbegrip binnen projectmanagement. Het richt zich op het verbeteren van doorlooptijden door beperkende factoren, oftewel bottlenecks, in processen aan te pakken. Dit concept, ontwikkeld door Eliyahu Goldratt en ook bekend als de bottleneck-theorie, legt de nadruk op het verbeteren van de prestaties door knelpunten te identificeren en te optimaliseren.
​
In elk proces kunnen knelpunten ervoor zorgen dat de totale efficiëntie afneemt. Volgens Goldratt bepaalt de zwakste schakel in een proces uiteindelijk de maximale output. Door deze bottleneck te verbeteren, wordt de doorlooptijd van het hele proces korter. Goldratt benadrukt dat een verbetering bij de bottleneck directe winst oplevert voor het proces als geheel, terwijl een verbetering buiten de bottleneck weinig effect heeft.
​
De TOC maakt gebruik van drie kernfactoren om processen te meten en te beheersen:
-
Throughput: De snelheid waarmee het proces waarde genereert door verkoop.
-
Inventory: Alle investeringen in middelen die uiteindelijk verkocht worden, maar geen directe waarde toevoegen.
-
Operating Expense: De kosten die nodig zijn om inventory om te zetten in throughput.​
De vijf stappen van TOC
De Theory of Constraints bevat een aanpak in vijf stappen om voortdurende verbetering in processen te realiseren. De eerste stap is het identificeren van de beperkende factor binnen het proces, de zogenaamde bottleneck. Dit is het onderdeel van het proces dat de meeste vertraging of inefficiëntie veroorzaakt. Zodra deze beperkende factor is vastgesteld, volgt de tweede stap: het optimaal benutten van de bottleneck met de beschikbare middelen. Dit houdt in dat er alles aan wordt gedaan om de prestaties van deze zwakke schakel te verbeteren zonder direct extra investeringen te doen.
TOC: de bottleneck die het proces weerhoudt van throughout te genereren
De derde stap bestaat uit het afstemmen van alle andere onderdelen van het proces op de bottleneck. Dit betekent dat de overige processen zo worden aangepast dat ze in lijn liggen met de capaciteit en beperkingen van de bottleneck, zodat er geen extra druk ontstaat. Vervolgens is de vierde stap het uitbreiden van de capaciteit van de bottleneck als dat nodig is. Dit kan inhouden dat er extra middelen of verbeteringen worden ingezet om de prestaties van het knelpunt te verhogen en de doorlooptijd te verkorten.
De laatste stap is het herhalen van deze cyclus. Wanneer de oorspronkelijke bottleneck is verbeterd, kan er een nieuwe beperkende factor ontstaan. Het is daarom essentieel om het proces opnieuw te evalueren en de stappen te doorlopen, zodat continue verbetering wordt gewaarborgd en de efficiëntie van het gehele proces blijft toenemen.​​
​
Het uitgangspunt van de TOC is dat er altijd minimaal één beperkende factor in een proces is. Door dit aan te pakken, verbeteren organisaties hun efficiëntie en resultaten. Het is belangrijk om de cyclus herhaaldelijk te doorlopen, omdat nieuwe knelpunten kunnen ontstaan naarmate processen veranderen.
De TOC vormt een krachtig hulpmiddel binnen projectmanagement, omdat het een gestructureerde aanpak biedt om processen continu te verbeteren. Door bottlenecks te elimineren, kunnen organisaties niet alleen hun doorlooptijd verkorten, maar ook verspilling verminderen en de algehele (proces)kwaliteit verbeteren.